Rétt ákvörðun.

Þegar heilinn er dauður eða hættur að starfa er viðkomandi aðili"farinn" hann er sem sagt dáinn eins og við köllum það og að vera að halda fólki gangandi í tækjum sem anda fyrir mann,dæla blóðinu,pumpa hjartað er ekki til neins nema lengja sorgarfelið. Í raun þegar aðstandendur taka ákvörðun um að vikolmandi sé ekki í vélum eða ða slökkt sé á vélunum þá er það rétt ákvörðun allra vegna. En að vera að halda einstaklingi gangandi í vélum,vikum,mánuðum og jafnvel árum saman er eigingirni og sjálfselska í hæsta flokki finnst mér og ekki til neins annars en að draga á langinn að hefja sorgarferlið. Viðkomandi er farinn og það er lang best allra vegna að takast á við sorgina,missinn og það sem þessu fylgir strax og halda áfram með lífið en ekki vera að treyna þetta fram eftir öllu engum til gagns eða greiða.Þegar heilinn er dauður er einstklingurinn farinn og ekkert eftir nema hylkið ( líkaminn )  sem hýsti hann á meðan hann lifði.

 

Samþykkt að slökkva á öndunarvélinni